Γιατί ιδιαίτερο μάθημα?
Γιατί οικοδιδασκαλία;
Χωρίς να υποβαθμίζεται σαφώς η δουλειά και το αξιόλογο εκπαιδευτικό έργο που γίνεται στα κέντρα ξένων γλωσσών, ας υπογραμμίσουμε τα πλεονεκτήματα του να μαθαίνει κανείς μια ξένη γλώσσα στο σπίτι με προσωπικό καθηγητή.
Η διδασκαλία από μόνης της, πέραν του γνωστικού αντικειμένου που πρέπει να κατέχει καλά ο καθηγητής (στην προκειμένη περίπτωση την Αγγλική γλώσσα), είναι «τέχνη». Σκοπός δεν είναι απλά να αποστηθίσει ο εκάστοτε μαθητής μια πληθώρα λέξεων, κανόνων γραμματικής και συντακτικού, αλλά χτίζοντας μια σχέση εμπιστοσύνης με τον καθηγητή του, να αγαπήσει την γλώσσα και να κατανοήσει σταδιακά και προσαρμοσμένα στην δική του ψυχοσύνθεση, την αναγκαιότητα της γνώσης της Αγγλικής γλώσσας χωρίς όμως αυτό να του γίνει ένα άγχος ή ένα αποκρουστικό «πρέπει» που θα λειτουργήσει ανασταλτικά στο μέλλον.
Κι εδώ ακριβώς αναδεικνύεται η διαφορά της οικοδιδασκαλίας αφού:
- Ο χρόνος του μαθήματος αφιερώνεται στο 100% σε έναν μαθητή κάτι που σημαίνει πως η ύλη εκ των πραγμάτων διδάσκεται με ταχύτερο ρυθμό. Ακόμα και όταν πρόκειται για παραπάνω από έναν μαθητή, το σύνολο του γκρουπ παραμένει στοχευμένα μικρό και ίδιων δυνατοτήτων των μαθητών, ώστε να μην υπάρχουν απώλειες σε ύλη, κατανόηση, προσωπική φροντίδα στις δυσκολίες του κάθε μαθητή.
- Ο καθηγητής εφόσον πρόκειται για εκμάθηση ενός μαθητή, εντοπίζει πιο εύκολα τα «δύσκολα» σημεία της προσωπικότητας του μαθητή, κάτι που θα παίξει σημαντικό ρόλο στο πως θα τα διαχειριστεί ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του μαθητή και το γνωστικό αντικείμενο (η Αγγλική γλώσσα) να απορροφηθεί από τον μαθητή πιο «ανώδυνα», εύκολα και ευχάριστα.
- Οι ώρες διδασκαλίας προσαρμόζονται ανάλογα με το πρόγραμμα κυρίως του εκάστοτε μαθητή έτσι ώστε να μπορεί να υλοποιεί τις υπόλοιπες δραστηριότητες του (εξωσχολικές –αν πρόκειται για μαθητή- ή εργασία π.χ. –αν πρόκειται για ενήλικα) χωρίς άγχος αλλά το βασικότερο, να μπορεί ο μαθητής από το ένα μάθημα μέχρι το επόμενο να έχει τον χρόνο να μελετήσει και να προετοιμαστεί.
- Στην οικοδιδασκαλία υπάρχει και ο χρόνος αλλά και η δυνατότητα ευελιξίας ως προς την διδακτική ύλη, την ταχύτητα που θα διεξαχθεί, την δυνατότητα να εμπλουτίζεται με επιπλέον σημειώσεις και εργασίες που θα προσαρμόζει ο καθηγητής για τον εκάστοτε μαθητή προσωπικά και όλα αυτά μαζί καθιστούν την σχέση μαθητή-καθηγητή μια σχέση εμπιστοσύνης με κοινό στόχο.
- Πέραν των προγραμματισμένων tests που μπορεί να γίνονται σε μια τάξη φροντιστηρίου ακολουθώντας συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα που πρέπει να διδαχθεί η ύλη, στην οικοδιδασκαλία δίνεται η δυνατότητα, όποτε κρίνει ο καθηγητής, αυτά τα tests να είναι προσωπικά διαμορφωμένα στις ανάγκες του μαθητή, όπου έχουν εντοπιστεί πιο εύκολα και ο καθηγητής μπορεί να διορθώσει πιο στοχευμένα (μέσω τον tests) τα τρωτά σημεία του μαθητή.
- Κι επειδή όσους κανόνες και να μάθουμε για οποιαδήποτε γλώσσα, όσες λέξεις κι αν αποστηθίσουμε, όσες ασκήσεις κι αν κάνουμε, τίποτα δεν συγκρίνεται με την πρακτική εξάσκηση και την χρήση της γλώσσας σε πραγματικό χρόνο, στην οικοδιδασκαλία υπάρχει εξ’ αρχής η δυνατότητα να γίνεται κατ’ ιδίαν και συνεχώς διάλογος στην διδάσκουσα γλώσσα, να ακούει συνεχώς κι από την πρώτη στιγμή ο μαθητής λέξεις και φράσεις από τον καθηγητή, όπου κι αν δεν τις ξέρει(ακόμα,) εφόσον υπάρχει μόνο αυτός και ο καθηγητής, εντυπώνονται στο μυαλό του πιο εύκολα, εξοικειώνεται με την γλώσσα σαφώς ταχύτερα μέχρι που φτάνει σε σημείο να γίνεται η απόλυτη γλώσσα επικοινωνίας κατά την διάρκεια του μαθήματος.
Εκ των πραγμάτων λοιπόν, η οικοδιδασκαλία εμπεριέχει το «προσωπικό» στοιχείο σε σχέση με τον μαθητή. Κι επειδή πρόκειται για εκμάθηση ξένης γλώσσας και όχι ενός άλλου αντικειμένου όπως π.χ . Μαθηματικά, Φυσική, Αρχαία κτλ όπου όπως και να έχει η εκμάθηση γίνεται στην μητρική γλώσσα του μαθητή, η εκμάθηση ξένης γλώσσας θέλει ιδιαίτερο χειρισμό από την αρχή, τολμώντας σε αυτό το σημείο να την παρομοιάσω με την ευθύνη που φέρει ένας γονιός όταν μαθαίνει στο παιδί νηπιακής ηλικίας τις πρώτες λέξεις, φράσεις, εκφράσεις και το καθοδηγεί, το διορθώνει και του επεξηγεί σωστά και διαρκώς την μητρική του γλώσσα μέχρι να φτάσει σε σχολικό επίπεδο όπου πλέον αναλαμβάνουν οι δάσκαλοι & καθηγητές.
Η Αγγλική γλώσσα λοιπόν, όπως και όλες οι ξένες γλώσσες, είναι ένα απάτητο μονοπάτι για κάθε νέο μαθητή, ακόμα και γι’ αυτόν που για κάποιο λόγο ξεκίνησε να το «περπατάει» αλλά εγκατέλειψε στην πορεία. Κι εδώ έρχεται η ευθύνη αλλά και "δεξιοτεχνία" του καθηγητή, να του δείξει τον δρόμο να το διαβεί ως το τέλος μέχρι να το περπατάει άφοβα μόνος του και με ευχέρεια κάθε φορά που θα το χρειάζεται, με την διαφορά όμως πως στην οικοδιδασκαλία κρατάμε το χέρι ενός μαθητή κι όχι πολλών μαζί, συνεπώς όλη η προσοχή και φροντίδα μας είναι στραμμένη σε αυτόν και μόνο!